Stanisław Kowalczyk


Stanisław KowalczykUrodzony w Krakowie. W 1961 r. ukończył Zasadniczą Szkołę Zawodową jako mechanik precyzyjny. Zatrudniony jako ślusarz w Wojskowych Zakładach  Remontowych zdał egzamin czeladniczy. W latach 1962 do 1966 pracował na stanowisku kreślarza w Krakowskiej Fabryce Aparatów Pomiarowych. W tym czasie odbył dwuletnią służbę wojskową. W 1966 r. został zatrudniony na stanowisku laboranta, a następnie technika w Katedrze Regulacji Rzek i Budowy Dróg Wodnych na Wydziale Budownictwa PK. W latach 1966/68 uczęszczał do Zaocznego Technikum Mechaniczno-Elektrycznego, które ukończył jako technik mechanik. Po utworzeniu Instytutu Inżynierii Wodnej pracował na stanowisku starszego technika, następnie starszego majstra. W 1973 ukończył studia wieczorowe na Wydziale Mechanicznym PK jako inż. mechanik i został przeniesiony na stanowisko specjalisty kierującego zespołem laboratorium modelowego. Brał udział w pracach związanych z projektowaniem i wykonaniem przyrządów do ćwiczeń dydaktycznych i prac naukowo-badawczych. Nie tylko naprawiał i tworzył urządzenia laboratoryjne, ale w metalu, tworzywach sztucznych, drewnie, cemencie, cegle czy elektryce potrafił wykonać niemal wszystko. Realizował skomplikowane modele hydrauliczne urządzeń upustowo-przelewowych większości powstających w południowej Polsce w tym czasie budowli piętrzących – zapory w Wiśle-Czarne, Tresnej, Czańcu, Świnnej-Porębie, Besku, Klimkówce, jazów Smolice, Łączany, Kościuszko, Dąbie, Przewóz i innych. Po likwidacji programu inwestycji w budownictwie wodnym i związanych z tym zleceń na modelowanie hydrauliczne przeszedł w 1992 r. na stanowisko specjalisty. W lipcu roku 2009 odszedł na emeryturę.
Był człowiekiem skromnym, cichym i pracowitym. Był przy tym dobrym kolegą, chętnie pomagał im także w różnych prywatnych problemach. Lubiany i szanowany, zawsze gotowy do wszelkiej pomocy.
W roku 2009 odznaczony Złotym Medalem za długoletnią służbę.
opracował: K. W. Książyński

 

 

Dopasuj wyświetlanie