 | Urodzony w Kamienicy Podolskiej k/Częstochowy. W r. 1934 uzyskał tytuł inżyniera hydrotechnika na Wydziale Inżynierii Politechniki Warszawskiej, Doktorat uzyskał w 1964 r., a profesorem został w 1968 r. Po studiach, które ukończył w 1934 r., rozpoczął pracę w Państwowym Zarządzie Wodnym w Tarnowie, następnie od 1946 r. pracował w Dyrekcji Okręgowej Dróg Wodnych w Warszawie, a w 1947 r. był dyrektorem technicznym PRB „Hydrotrest”. W następnych latach pełnił kolejno funkcje: dyrektora Instytutu Organizacji i Mechanizacji Budownictwa, dyrektora Centralnego Biura Studiów i Projektów Budownictwa Wodnego, dyrektora ds. naukowo-badawczych w Instytucie Gospodarki Wodnej w Warszawie. Od 1967 r. do 1970 r. kierował Katedrą Budowy Zapór i Siłowni Wodnych na Politechnice Krakowskiej. Jego specjalnością naukową była hydrotechnika i gospodarka wodna. Opublikował szereg artykułów, oraz monografię nt. betonu. Działalność zawodową realizował również poprzez udział w charakterze rzeczoznawcy w międzynarodowych komisjach ds. ochrony przed zanieczyszczeniem i zasoleniem wód, w komitetach i radach naukowych, również RWPG. Był członkiem Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Wodnych i Melioracyjnych NOT i Polskiego Komitetu Naukowo-Techniczny NOT Za swą działalność został odznaczony Medalem Zwycięstwa i Wolności, Odznaką Grunwaldzką, Złotą Odznaką Odbudowy Warszawy, Złotym Krzyżem Zasługi i Orderem Sztandaru Pracy II klasy. |