 | Urodziła się w Wadowicach 10 kwietnia1922 r. Absolwentka Politechniki Krakowskiej. Po ukończeniu studiów na Wydziale Inżynierii Lądowo – Wodnej i Mierniczej Politechniki Krakowskiej w 1951r. swoje zainteresowania związała z działalnością katedry Budownictwa Wodnego II Politechniki Krakowskiej, prowadzoną przez ojca hydrogeologii polskiej prof. dr inż. Romualda Rosłońskiego, po którym katedrę przejął prof. dr inż. Zbigniew Kajetanowicz, hydrolog. Początkowo zainteresowała się hydrauliką i hydromechaniką za sprawą Fryderyka Schaefera. W późniejszym okresie skupiła swą uwagę i pasję na kształtowaniu odpływu ze zlewni górskiej. Prowadziła badania terenowe potoków, ustaliła stosowne klasyfikacje rodzajów zlewni a także opracowała metody szacowania i określania ilościowego procesu odpływu. Prowadziła badania uzupełniające dotyczące metodyki pomiarów hydrometrycznych a także w zakresie hydraulicznych badań sprawności funkcjonowania urządzeń odprowadzających wodę z systemów odwadniających. Badania swoje łączyła z pracami na potrzeby rozwijającej się gospodarki w szczególności w zakresie oceny zasobów wodnych źródeł i potoków dla zaopatrzenia w wodę obiektów użyteczności publicznej. Wiele prac wykonała w zakresie podstaw melioracji wodnych i odwodnień zakładów przemysłowych. Wyniki badań przedstawiła w blisko 80 publikacjach oraz ponad 40 referatach na międzynarodowych, ogólnopolskich i środowiskowych konferencjach naukowych. Była członkiem Komitetu Gospodarki Wodnej i Komisji Nauk Geograficznych PAN Oddziału Krakowskiego. Praca ze studentami i prowadzone zajęcia dydaktyczne z przedmiotów: budowle piętrzące, zbiorniki i siłownie wodne, wodociągi i kanalizacje, melioracje wodne oraz hydrologia, odwodnienia miejskie i przemysłowe doprowadziły do wypromowania ponad 120 prac magisterskich. Jej praca naukowa i dydaktyczna i w konsekwencji osiągnięcie kolejnych stopni naukowych, w tym tytułu naukowego profesora nadzwyczajnego, związane były z Politechniką Krakowską. W latach 1979–82 pracowała jako etatowy pracownik w Politechnice Rzeszowskiej. Życiową pasją profesor Janiny Koniar-Schaefer poza wybraną dyscypliną naukową były góry i działalność związana z poznawaniem i propagowaniem ich piękna. Uprawiała wspinaczkę wysokogórską w Europie a także w Azji. Umiłowała szczególnie turystykę narciarską. Swoje zafascynowanie górami i turystyką postanowiła zaszczepić społeczności Politechniki Krakowskiej, znakomicie organizując w ramach działalności w Związku Nauczycielstwa Polskiego Uczelni zimowe obozy narciarskie, które cieszyły się przez około 20 lat ogromną popularnością i powszechnym uznaniem. Za swą działalność naukową, dydaktyczną a także społeczną i organizacyjną została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, została też wyróżniona Nagrodą III stopnia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Medalem XXX – lecia, a także Honorową Odznaką Politechniki Krakowskiej, oraz nagrodami Rektora Politechniki Krakowskiej za działalność naukową i dydaktyczną. Na emeryturę przeszłą w 1982 roku. |