Wiesław Wielgus


Wiesław WielgusPo maturze w 1939 zapisał się na studnia na Politechnice Gdańskiej, nie mógł jednak kontynuować studiów ze względu na antypolskie prowokacje. Zapisał się więc na Wydział Inżynierii Politechniki Warszawskiej i przeżył oblężenie Warszawy. W czasie okupacji ukończył Szkołę Wodno-Melioracyjną w Krakowie i został technikiem wodnym przy budowie elektrowni wodnej na Olczy w Zakopanem. Po wojnie brał udział w organizowaniu Wydziałów Politechnicznych AGH, gdzie rozpoczął studia. W 1952 r. uzyskał dyplom mgr inż. budownictwa wodnego na Wydziale Budownictwa Wodnego PK. Od roku 1949 pracował w Katedrze Budownictwa Wodnego I (prof. Roniewicza) awansując od młodszego asystenta do adiunkta (już w Katedrze Regulacji Rzek i Budowy Kanałów). W roku 1954 opracował drugą w Polsce aparaturę do modelowania elektrycznego przepływu wód podziemnych, a w latach 1951-57 wraz z F. Szeferem opracował projekt i zorganizował Laboratorium Budownictwa Wodnego. W 1973 obronił doktorat w Instytucie Hydrotechniki Politechniki Gdańskiej. Brał udział w wielu pracach badawczych, m.in na temat drogi wodnej górnej Wisły i badaniach modelowych prowadzonych przez Laboratorium BW.
Opracował wiele projektów wodociągów, lewarów, przepustów, odwodnień i regulacji rzek. Jest autorem szeregu publikacji na temat obliczeń hydraulicznych śluz komorowych, koryt zestopniowanych, lewara samoodpowietrzającego, oczyszczania wody, dróg wodnych.
Prowadził wykłady z Regulacji rzek, Dróg wodnych i portów, a także innych przedmiotów na Wydziale Budownictwa Wodnego i na Wydziale Budownictwa Lądowego. W latach 1961-63 wykładał w Wyższej Szkole Rolniczej w Olsztynie. Napisał skrypt nt. dróg wodnych i portów. Wielokrotnie nagradzany za pracę dydaktyczną przez rektorów PK i WSR w Olsztynie.
Pełnił wiele funkcji w komisjach uczelnianych i wydziałowych.
Laureat wielu nagród Rektorskich. Do 1947 przewodniczący Związku Studentów Inżynierii, potem pracował w komisjach ZNP, i jako sekretarz Kasy Zapomogowo-Pożyczkowej. Członek Stronnictwa Demokratycznego, zarządu Stowarzyszenia Wychowanków PK, PCK i NOT. Nagrodzony srebrnym Krzyżem Zasługi.
opracował: K. W. Książyński

 

 

Dopasuj wyświetlanie