 | Urodzony w Krakowie, ukończył II LO im. J. Sobieskiego, W 1956 r. po studiach na Wydziale Budownictwa Wodnego Politechniki Krakowskiej, podjął pracę w Katedrze Regulacji Rzek i Budowy Dróg Wodnych. W 1961 r. obronił pracę doktorską na Wydziale Inżynierii Uniwersytetu w Belgradzie. Habilitował się w 1966 r. Politechnique de Grenoble, W 1974 r. uzyskał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego, zaś w 1981 r. tytuł profesora zwyczajnego. W 1979 r. został powołany na członka korespondenta Polskiej Akademii Nauk. Zainteresowania naukowe Profesora obejmowały dziedziny wiedzy związane z budownictwem wodnym, gospodarką wodną i ochroną środowiska. Był autorem wielu, wykorzystanych w praktyce, opracowań z zakresu matematycznego i analogowego modelowania ruchu wód gruntowych oraz rozprzestrzeniania się w nich zanieczyszczeń. Kierował licznymi badaniami obiektów hydrotechnicznych i komunalnych prowadzonych na modelach fizycznych i analogowych. Pracował nad numerycznymi modelami przepływów w korytach otwartych o dnie stałym i ruchomym. Był autorem około 70 rozpraw i artykułów naukowych, publikowanych w wydawnictwach polskich i zagranicznych, oraz ponad 120 niepublikowanych opracowań badawczych, opinii i ekspertyz z zakresu hydrauliki, hydrologii i gospodarki wodnej. Z wielką pasją poświęcił się działalności dydaktycznej. Wykładał na Politechnice Krakowskiej i Warszawskiej. Miał duże osiągnięcia w zakresie kształcenia kadry naukowej. Wypromował wielu doktorantów, sprawował opiekę nad kilkoma dysertacjami habilitacyjnymi. Równolegle z działalnością naukową i dydaktyczną aktywnie uczestniczył w pracach organizacyjnych i społecznych na rzecz Uczelni oraz innych jednostek związanych z gospodarką wodną. W latach 1970–1972 jako ekspert UN Development Programme opracował plan zagospodarowania rzeki Senegal w zachodniej Afryce. Był członkiem oraz ekspertem wielu krajowych i zagranicznych stowarzyszeń organizacji naukowych. W latach 1974-1981 był Kierownikiem Zakładu Hydrauliki i Hydromechaniki, w latach 1972–1975 i 1978–1981 dyrektorem Instytutu Inżynierii i Gospodarki Wodnej PK, zaś w latach 1975–1981 pełnił funkcję rektora Politechniki Krakowskiej. Za jego kadencji (w r. 1976) Politechnika Krakowska otrzymała imię Tadeusza Kościuszki. Za swoją wszechstronną działalność zawodową oraz społeczną otrzymał wiele odznaczeń państwowych, wyróżnień i nagród, m.in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złotą Odznakę ZNP, Złotą Odznakę NOT, Złotą Odznakę AZS, kilkanaście medali krajowych i zagranicznych szkół wyższych, odznaki za zasługi dla województw i wielu miast. Za działalność naukową otrzymał wiele nagród resortowych. |