 | Urodził się w Winiarach koło Gdowa w rodzinie chłopskiej i do 1945 pracował w gospodarstwie rolnym rodziców. W 1944 r. rozpoczął naukę licealną na tajnych kompletach w Dziekanowicach i Dobczycach, którą ukończył zdając maturę w r. 1949 w Gimnazjum i Liceum im. Jana Matejki w Wieliczce. W 1953 ukończył pierwszy stopień studiów na Wydziale Inżynierii Wydziałów Politechnicznych AGH uzyskując tytuł inżyniera, a w 1955 drugi stopień studiów na Wydziale Budownictwa Wodnego Politechniki, uzyskując tytuł magistra inżyniera budownictwa wodnego. W 1951 zmarł mu ojciec więc musiał podejmować pracę zawodową. W czasie wakacji tego roku pracował jako inspektor nadzoru w Szczecińskim Urzędzie Morskim, gdzie prowadził nadzór przy odbudowie ze zniszczeń wojennych basenów i urządzeń portowych. W 1952 r. został stażystą, a następnie pracownikiem inżynieryjno-technicznym w Krakowskim Zjednoczeniu Wodno-Inżynieryjnego Budownictwa Przemysłowego i pracował przy budowie kompleksu przeładunkowego surowców dla Huty im. Lenina. Od 1953 r. pracował jako projektant w Biurze Projektów Nowej Huty, a następnie w Wojewódzkim Biurze Projektów w Krakowie. Od października 1954 rozpoczął pracę na Politechnice Krakowskiej jako asystent, potem starszy asystent w Katedrze Regulacji Rzek i Budowy Kanałów Wydziału Budownictwa Wodnego. W 1964 r. został przeniesiony na stanowisko prowadzącego ćwiczenia, a w 1965 wykładowcy, następnie starszego wykładowcy. W 1987 r. przeszedł na roczny urlop dla poratowania zdrowia, a po nim na rentę inwalidzką II grupy. Dzięki długoletniej praktyce na budowach i w biurach projektów był dobrym specjalistą w zakresie potoków górskich i prowadził na wysokim poziomie projekty i dyplomy. Prowadził również zajęcia z hydrauliki, hydrologii, budownictwa wodnego i sanitarnego. Był opiekunem grup, lat i domów studenckich. Pracując na Politechnice kontynuował praktykę inżynierską m.in. jako projektant w Biurze Projektów Wodno-Melioracyjnych w Krakowie. W ramach tej działalności przygotowywał projekt technologiczny laboratorium hydrotechnicznego na WSR w Krakowie i podobny dla Instytutu Budownictwa PK. Mocno angażował się w prace organizacyjne. Podczas budowy laboratorium budownictwa wodnego w Katedrze w 1956 r. organizował jego wyposażenie wypraszając je w różnych firmach w całej Polsce. Zorganizował składnicę map w Katedrze, która stała się w 1961 podstawą uczelnianej. Przez wiele lat prowadził bibliotekę Katedry. Wielokrotnie był za tę działalność nagradzany przez Rektora. W swej praktyce inżynierskiej opracował liczne projekty śluz i upustów, przepustów, syfonów i akweduktów dla gospodarstw stawowych, melioracji, nawodnień podsiąkowych, regulacji rzek i potoków. Projektował i nadzorował budowę fundamentów do licznych budowli przemysłowych. Studiował również problemy zabudowy rzek na terenach szkód górniczych. W młodości działał w ZMW w Winiarach i w Wieliczce, a na studiach w ZMP, a potem w ZSP i ZNP na Politechnice Krakowskiej. Od 1967 r. był członkiem PZPR, a od 1980 również NSZZ „Solidarność”. |