Od ponad 20 lat aktywny inżynier, naukowiec oraz wykładowca w szerokim spektrum hydrotechniki i geotechniki. Specjalizuje się między innymi w rozwoju, wdrażaniu i weryfikacji metod badań i monitoringu budowli piętrzących zwłaszcza zapór i wałów, ośrodka gruntowego, interakcji obiekt/podłoże oraz rozwoju metodyki tych badań aby uzyskiwać wysoce wiarygodną, wczesną i dokładną informację o procesach destrukcyjnych umożliwiającą zwłaszcza optymalizację decyzji eksploatacyjnych, a zwłaszcza zmniejszanie kosztów remontów. W tym obszarze pracował między innymi także w latach 2004-2010 we Francji w Instytucie naukowym INRAE nadzorującym budowle piętrzące z ramienia Ministra ds. Środowiska oraz w dziale hydrotechnicznym firmy EDF nadzorującym zapory energetyczne, a także w 2009 r. obronił pracę doktorską na paryskim uniwersytecie AgroPariTech. W latach 2015-2018 vice dyr. ds. nauki Instytutu Inżynierii i Gospodarki Wodnej. Ekspert w zakresie analizy statystycznej danych oraz modelowań numerycznych budowli, zagadnień stateczności, filtracji, a także sprzężonego transportu ciepła i wody umożliwiającego bardzo dokładną identyfikację parametrów procesów filtracyjno-erozyjnych. Wykonał liczne badania oraz ekspertyzy stanu budowli piętrzących w Polsce i za granicą. Wynalazca, w tym także współtwórca innowacyjnego liniowego, wielopunktowego czujnika termicznego do detekcji przecieków i procesów erozyjnych w ziemnych budowlach piętrzących zaimplementowanego na licznych obiektach. Rozwinął w Polsce innowacyjną metodę termomonitoringu procesów filtracyjno-erozyjnych i był współautorem jej pierwszych wdrożeń w 2014 r. na zaporze ziemnej, w 2017 na wale przeciwpowodziowym, w 2018r. na wale kanału oraz w geotechnice do badania szczelności konstrukcji fundamentowych. Specjalista w zakresie dynamicznego opóźnienia odpływu oraz zrównoważonej ochrony przeciwpowodziowej. Pasjonat zdroworozsądkowych renaturyzacji i „uwalniania cieków”. W ciągu ostatniej dekady był kierownikiem naukowym i jednym z głównych wykonawców dwóch wieloletnich grantów badawczo-rozwojowych finansowanych przez NCBiR oraz PARP w ramach POIR mających na celu rozwinięcie metod i nowoczesnej metodyki badań ziemnych budowli piętrzących w Polsce. Przedstawiona metodyka jest również rozwijana w ramach współpracy z Centrum Technicznej Kontroli Zapór IMGW-PIB i wdrożeń z Regionalnymi Zarządami Gospodarki Wodnej oraz partnerami zagranicznymi. Jest członkiem kilku międzynarodowych komitetów i zespołów eksperckich w różnorodnych aspektach zagadnień związanych z budowlami piętrzącymi w tym przedstawicielem Polski (POLCOLD’u) w Międzynarodowego Komitetu Wielkich Zapór ICOLD w jego Komisjach ds. zapór ziemnych oraz ds. wałów przeciwpowodziowych, która przygotowuje obecnie biuletyn z obszernymi wytycznymi dotyczącymi całokształtu tematyki wałów przeciw pow. Członek Sekcji Konstrukcji Hydrotechnicznej KILiW PAN. Prelegent na licznych konferencjach branżowych w tym kongresach Międzynarodowego Komitetu Wielkich Zapór ICOLD. Autor ponad 50 recenzowanych publikacji (https://www.researchgate.net/profile/Krzysztof-Radzicki) |
dr inż. Krzysztof Radzicki